Bijlage 1 – verzamelde verhalen
Hieronder vind je alle verhalen die verzameld zijn voor het onderzoek naar ‘the reference man’. De verhalen zijn verdeeld in drie onderwerpen: zorg, werk en het dagelijks leven. De geel gemarkeerde delen van de verhalen is waarin de ‘reference man’ verstopt zit.
Zorg
Celine Verschuren (27)
Celine Verschuren liep 12 jaar rond met extreme pijnklachten tot dat ze de diagnose endometriose kreeg. Ze ervaarde non-stop pijn wat alleen maar erger werd tijdens haar menstruatie. Eerst dacht ze dat de pijn normaal was, dit vertelde haar huisarts ook waar ze vaak kwam in haar tienerjaren. Hij vertelde haar om pijnstillers te nemen en dat de pijn bij haar menstruatie hoort. Celine was er elke maand zo ziek van dat ze niet normaal door het leven kon. Celine probeerde hormonale therapie waarbij ze de anticonceptiepil kreeg. Dit werkte helaas niet goed voor haar, de pijn werd wel iets minder maar kreeg ze andere vervelende bijwerkingen. Ze bleef onregelmatig bloeden, ze werd somber en ze zat niet meer goed in haar vel. De impact van deze aandoening was zo groot dat Celine niet meer kon werken en ze alleen maar ziek thuis was. Uiteindelijk heeft Celine een operatie gekregen waarbij weefsel uit haar baarmoeder verwijderd is. De dokter bevestigde dat Celine veel pijn had moeten hebben gehad. Celine was opgelucht dat de pijn niet in haar hoofd zat en dat na twaalf jaar de pijn verminderd is. Als Celine eerder gediagnosticeerd was had haar deze pijn 12 jaar lang besparen kunnen blijven. [31]
Kim Gündel
Kim Gündel heeft de aandoening endometriose. Ze heeft deze aandoening al sinds haar twaalfde, maar ze heeft 22 jaar moeten wachten op de juiste diagnose. Op haar 17de kreeg ze haar eerste operatie omdat de pijn bijna niet te verdragen was. Maar doordat de artsen niet precies wisten wat er aan de hand was, hebben ze een eierstok weggehaald en een gezwel zonder te weten of dit zou helpen. Dit hielp dan ook niet en bleef Kim last hebben van intense pijnklachten. In de jaren die volgde ging Kim vaak naar de huisarts met buikklachten waar ze vaak weer naar huis werd gestuurd met pijnstillers. Ze vertelde haar dat ze niks konden op de foto’s dus dachten ze dat het wel niks zou zijn. Nooit een diagnose krijgen voor de pijn is heel zwaar geweest voor kim. Na een paar jaar volgde er 3 operaties waarin haar baarmoeder, endeldarm en eierstok werden verwijderd. Als ze 20 jaar eerder had geweten dat ze endometriose had, had ze niet zoveel orgaanschade gehad. Ook had ze dan misschien nog kinderen kunnen krijgen omdat ze nu door alle operaties niet meer zwanger kan worden. [31]
Fraukje van Dijk (40)
Fraukje van Dijk kreeg op haar 32ste een herseninfarct. Fraukje had voor dat ze een herseninfarct kreeg vaak last van migraine, toch stond ze er niet bij stil dat dit een voorbode zou kunnen zijn van een herseninfarct. Ze belde voor het eerst de huisarts toen ze een kopje uit haar handen liet vallen omdat ze het kopje niet meer voelden. De huisarts vertelde haar toen dat dit gewoon migraine was.De dag dat ze een herseninfarct kreeg werd ze midden in de nacht wakker en ging ze naar de wc. Ze werd toen zo heftig draaiduizelig dat ze zich niet meer kon oriënteren en op de grond viel. Toen ze die nacht de huisarts belde werd haar verteld dat het vanzelf wel over zou gaan en ze rustig aan moest doen. Het hoorde gewoon bij de migraine. Maar verder slapen lukte niet en ze belde nog een keer de huisarts, nu mocht ze wel komen maar dit was ondertussen al een paar uur later. Ze wist nu wel al dat er iets mis was omdat ze normaal bij een migraine aanval wel wegtrekt maar dit trok niet weg.Toen ze in het ziekenhuis aankwam werd er een scan gemaakt en was het wel duidelijk dat ze een herseninfarct had gehad. Bij een herseninfarct is hoe eerder je in het ziekenhuis komt des te beter ze je kunnen helpen en Fraukje was pas een paar uur later in het ziekenhuis waardoor ze niet veel voor haar konden doen. Fraukje vindt het heel jammer dat dit niet werd herkend waardoor ze op jonge leeftijd een herseninfarct heeft gehad, ze verwacht dat als ze een man was geweest ze wel de goede hulp had gekregen. Door het herseninfarct is haar leven drastisch veranderd. Ze heeft twee kinderen en doordat ze nu heel snel moe is kan ze niet meer goed voor haar kinderen zorgen en is er dus veel veranderd in haar leven. [7]
Cristina Dionisio
Cristina Dionisio heeft veel bijwerkingen van medicijnen die ze voorgeschreven heeft. Maar doordat die bijwerking niet werden herkend liep ze er onnodig veel te lang mee rond. Na haar hartinfarct kreeg ze een verkeerde dosering medicijnen voorgeschreven. In het ziekenhuis krijg je nadat je iets hebt gekregen een standaardpakket medicijnen, dit pakket wordt dan ook wel het mannenpakket genoemd. De medicijnen moesten Cristina helpen alles rondom haar hart in balans te houden. Het is logisch dat je lichaam verandert na een hartinfarct maar ze voelde alsof bij elke pil ze nam alsof ze een kilo aankwam. Haar bloeddruk bleef heel hoog ondanks de medicijnen, en wat ze ook merkte was dat er veel onrust was in haar lichaam. Haar hart sloeg vaak over waardoor ze ook weer meer stress kreeg met het idee dat er weer iets met haar hart aan de hand was. Ze is toen naar de huisarts gegaan maar die wilde haar medicijnen niet aanpassen dus toen heeft ze een second opinion aangevraagd. Die huisarts zei dat haar hart goed werkte en deed wat het moest doen, maar dat haar medicijnen heel zwaar waren, ze kreeg een heel zwaar mannen medicijn. Ze kreeg toen nieuwe medicijnen waarvan de huisarts ze vrouwvriendelijke medicijnen noemde. Ze merkte toen binnen een week verschil. De druk was weg en haar bloeddruk was weer een stuk lager. Ze heeft de zware mannen medicijnen 3,5 jaar lang gebruikt. Het gaf haar een machteloos gevoel omdat je weet dat er iets niet klopt maar je weet niet wat. Ze geloofde het bijna niet dat het verschil in medicijnen zo grote impact kon hebben. Ze leeft nu weer en kan weer dingen doen die ze tijdens die drie en een half jaar niet kon doen. Ze had voor haar infarct al allerlei klachten maar dokteren vertelde haar dat het haar overgang was of dat ze moest gaan mediteren. Ze vertelde haar dat het tussen haar oren zat. Uiteindelijk bleken dit hartklachten te zijn. Cristina is dus en verkeerd gediagnosticeerd en ze heeft verkeerde medicijnen gekregen. [7]
Michelle
Michelle was 14 toen ze voor het eerst ernstige darmklachten kreeg. Ze waren erg pijnlijk, hardnekkig en vaak terugkerend maar toch hield ze dit 2 jaar lang geheim. Ze schaamde zich om naar de dokter te gaan. Op een dag werden de klachten zo erg dat ze het niet meer kon verbergen en ze het idee had dat zou dood zou gaan. Haar ouders brachten haar supersnel naar het ziekenhuis. De eerste vraag was of ze zwanger was, maar dit was onmogelijk en de pijn zat bij haar ingewanden. Vervolgens werd er een grote metalen eendenbek in haar vagina gestopt zonder haar te waarschuwen. Het deed zo veel pijn dat ze het uitschreeuwde en de verpleegster haar naar achter moest houden tot de dokter bevestigde dat ze inderdaad niet zwanger was. Ze moest naar huis met een voorschrift voor superdure aspirine en het advies om rustig aan te doen. In de tien jaar die volgde is ze nog naar twee andere mannelijke maag-darmartsen geweest maar die vertelde haar allebei dat het tussen haar oren zat en dat ze moest ontspannen. Toen ze 26 was werd Michelle doorverwezen naar een vrouwelijke huisarts. Ze werd doorgestuurd om een colonoscopie te maken. Hieruit kwam dat haar hele linkerkant van haar dikke darm was aangetast. Ze kreeg de diagnose dikke prikkelbare darmsyndroom en een dikkedarmontsteking. Doordat de diagnose pas zo laat werd vastgesteld en ze zo laat pas een behandeling heeft gekregen heeft ze nu een verhoogd risico op darmklachten en jarenlang pijn gehad met het idee dat ze gek was. [32]
Kathy
Kathy heeft heftige menstruatie symptomen. Zo erg dat ze soms zo zwak is dat ze niet eens rechtop kan staan. Toen ze hier voor een diagnose wilde krijgen kreeg ze te horen dat het tussen haar oren zit. Ze vertelde dat het aan een mentale stoornis zou liggen en dat al haar symptomen in haar verbeelding zitten. Ze verbeelde haar helemaal niks want nadat ze een echoscopie had geëist kwam eruit dat ze een levensbedreigend baarmoederfibroom had. Ze had bloedarmoede, het lag dus niet aan zogenaamd ‘angst’, die ze vast wel zou hebben gehad nadat iedereen haar vertelde dat ze gek was. [33]
Rachael
Rachael viel tijdens een optreden in elkaar. Ze heeft tien jaar de pil geslikt om te proberen van haar helse pijnen en zware menstruatie af te komen. In het ziekenhuis kreeg ze de diagnose ‘stress’ en werd ze weer met pijnstillers naar huis gestuurd. Toen ze weer in elkaar zakte werd ze doorverwezen naar de afdeling gastro-enterologie waar ze 6 nachten aan een infuus lag. De artsen dachten dat ze misschien nierstenen zou hebben maar de testen waren negatief. Er volgde meer onderzoeken zoals bloedonderzoek meer steeds meer testen kwamen negatief terug. Rachael voelde alsof ze haar steeds minder geloofden met elke negatieve test die terugkwam. De artsen kregen het idee dat ze het inbeelden. Toen Rachael weer vertelde hoeveel pijn ze had schudde de arts zijn hoofd. Hij stuurde haar naar huis en vertelde haar dat ze niks mankeerde. Maar dit bleek niet waar te zijn. Er werd namelijk Endometriose bij Rachael vastgesteld. [34]
Schrijver
Schrijver is auteur van het boek ‘onzichtbare vrouwen’ en heeft zelf ook last van het feit dat vrouwen niet serieus genomen worden en onzichtbaar zijn in de medische en alledaagse wereld. Ze ging naar de huisarts voor haar menstruatieklachten die zo erg waren dat ze niet kon slapen en overdag kreunend in de foetushouding lag. Haar mannelijke dokter lachte haar uit, en ze moest weer naar huis. Daarna heeft ze ook geen moeite meer gedaan en krijgt ze dus niet de juiste hulp. [35]
Anoniem
Schrijver is auteur van het boek ‘onzichtbare vrouwen’ en schreef in haar boek over de ervaring van een vriendin van haar. Ze was aan het bevallen en lag twee dagen lang met ondraaglijke pijn in het ziekenhuis. Na die twee dagen was haar ontsluiting pas 4 centimeter. Uiteindelijk kreeg ze een keizersnee en liep het goed af. Zij en de baby waren gezond maar de moeder liep wel een trauma op. Ze kreeg steeds flashbacks de eerste weken na de bevalling. Het interne onderzoek en de andere procedures beschreef ze als beestachtig. Wat als ze gelijk een keizersnee had gekregen? Dan had haar een traumatische ervaring bespaard gebleven. [36]
Werk
Charlene McLean
Charlene McLean is een raadslid in het Verenigd Koninkrijk en moest in 2015 vanwege een vroeggeboorte maandenlang in het ziekenhuis verblijven. Ze hield tijdens haar verblijf in het ziekenhuis contact met de gemeenteraad, en er werd haar verteld dat ze gebruikelijke rechten had van werknemers. Toch werd haar verteld toen ze weer terugkwam dat ze zich opnieuw verkiesbaar moest stellen, omdat haar verlof langer dan 6 maanden had geduurd. Dit was een regel binnen de gemeenteraad. Maar ondanks het feit dat McLean er niks aan kon doen dat ze zo lang verlof moest nemen, paste de gemeenteraad zijn regels niet aan. In plaats van dat de gemeenteraad zijn regels aanpast naar de realiteit van vrouwenlichamen werd het duidelijk dat vrouwen een gebrek aan rechten hebben. [37]
Bridgid Jones
Bridgid Jones, een raadslid bij een van de gemeenten in het Verenigd Koninkrijk kreeg te horen dat ze haar baan moest opzeggen als ze zwanger zou worden. En dat als raadslid voor kinderdiensten. [38]
Dawn Bovasso
Dawn Bovasso is een creative director in de reclamewereld. Ze is een van de weinige vrouwen binnen haar team. Ze is een alleenstaande moeder. Toen haar bedrijf aankondigde dat er een diner werd georganiseerd voor alle directeuren werd het voor haar moeilijk om de keuze te maken tussen 200 dollar voor oppas en reiskosten of naar het diner gaan. Haar mannelijke collega’s hoefden niet over dit dilemma na te denken. Natuurlijk bestaan er wel alleenstaande vaders maar 90 procent van de alleenstaande ouders zijn vrouw en in dit geval hoefde haar mannelijke collega’s zich hier geen zorgen om te maken. De mannen hoefden alleen maar in hun agenda’s te kijken en te checken of ze konden. Ook boekte ze een hotelkamer naast het restaurant zodat ze konden drinken. De kosten voor de oppas van Dawn haar kinderen konden niet afgetrokken worden van de bedrijfskosten maar de kosten voor de hotelkamers van de mannen wel. Uiteindelijk kon ze haar bedrijf wel zover krijgen om de kosten te dekken maar het was wel een uitzondering waar ze om moest vragen. Wat typisch is voor vrouwen: vrouwen zijn niet de regel maar altijd de uitzondering. [20]
Anoniem
Een vriendin van de Britse journalist Hadley Freeman werkte op kantoor en wilde in 2018 de vrijdagen vrij hebben zodat ze voor haar kinderen kon zorgen. Haar baas vertelt haar toen dat hij ook een fulltimebaan heeft met kinderen. Ze wilde antwoorden was dat hij een vrouw had die haar baan heeft opgezegd zodat hij full-time kan werken. Haar baas en vele andere mannen zien niet hoeveel onbetaald werk er om hen heen gebeurt. Het kwam bij hem niet opdagen waarom hij de vrijdagen vrij nodig had. Het lag er niet aan dat hij beter is dan zijn vrouwelijke collega maar dat zij geen vrouw dat die voor haar het onbetaalde werk zoals kinderen verzorgen voor haar kon doen. [39]
Beatrice Boulanger
Beatrice Boulanger kreeg als vrouwelijke verpleegster geen training toen ze net kwam werken. Ze leerde alles tijdens het werken zelf. 1 van de dingen die ze vaak moest doen was het optillen van oudere mensen. Deze mensen hadden vaak overgewicht en dit was dus erg zwaar. Toen Beatrice op een dag een vrouw uit bad moest helpen liep ze een hele zware schouderblessure op. Haar schoudergewrichten brokkelde af. Ze moest zelfs de kop van haar opperarmbeen verwijderen door dit incident. Als gevolg had ze een schouderprothese nodig en is het voor haar niet meer mogelijk om haar werk te doen. Beatrice is geen uitzondering. Vrouwen in de zorg moeten soms meer tillen dan een mijnwerker of bouwvakker die een maximale limiet hebben dat ze mogen tillen. In de zorg is hier niet aan gedacht, ook mede dankzij het feit dat het onbetaalde werk dat vrouwen thuis na werk doen bestaat uit nog meer tillen, slepen en boenen. Hierdoor is het bij Beatrice misgegaan. [40]
Lily Cohen
Lily Cohen is een wetenschapper die in 2017 klimaatverandering bestudeerde in Alaska. Ze kreeg een uniform tegen de kou, alleen was dit een over-all ontworpen voor een mannenlichaam. Zo genaamd was de over-all uni-sex maar voor een vrouw is dit veel onhandiger. De over-all houd je wel goed warm in de kou maar er is niet goed nagedacht over hoe een vrouw moet plassen. Als er binnen toiletten zijn is Lily veel tijd kwijt aan het uitdoen van haar over-alls die mannen niet kwijt zijn. Maar ook zijn er soms situaties dat er binnen geen toiletten zijn en dat Lily buiten moet plassen. Dit is nog een groter probleem omdat dan de kans bestaat op bevriezing. Ze hadden voor Lily wel een trechter waarmee ze in principe staand kon plassen, maar toch kwam haar plas over haar heen en op haar kleren. [41]
Nina Mackay
In 1997 overleed Nina Mackay, een vrouwelijke politieagent, in het Verenigd Koninkrijk vanwege steekwonden die ze had opgelopen. Mackay moest een appartement binnen gaan en hiervoor moest ze de hydraulische stormram gebruiken alleen lukte haar dit niet. Het harnas dat ze om had zat zo slecht dat ze de stormram niet kon gebruiken. Dus deed ze haar harnas af om haar werk te kunnen doen. Toen ze het appartement binnen kwam werd ze neergestoken door de verdachte en overleed ze aan haar wonden. [42]
Qing Lin (37)
Qing Lin werkte in 2015 als manicurist in New York. Op een dag was ze bezig met de nagels van een klant toen ze per ongeluk nagellak remover op de Prada-haksandalen van de klant morste. De klant eiste een compensatie en de 270 dollar die de vrouw kreeg werd afgetrokken van Qing haar loon waar na ze werd ontslagen. Ze was minder waard dan een schoen. [22]
Holly
Holly was een ambitieuze vrouw en was een onderzoek medewerker op een Britse universiteit. Toen ze na de geboorte van haar kind terug wilde keren naar haar oude baan kreeg ze te horen dat dit niet kon. Ze moest verder op een andere functie met een salaris dat twee niveaus lager lag dan haar oorspronkelijke salaris en dat terwijl ze nu een kind moet opvoeden wat niet altijd even goedkoop kan zijn. Ze denkt nu anders over werk. Vroeger dacht ze dat vrouwen alles konden worden maar daar denkt ze nu wel anders over. [43]
Maria
Maria is een Britse onderzoek medewerker en werd zwanger. Toen ze dit aankondigde bij haar baas moest ze opeens de helft van haar uren inleveren. Dit kwam haar baas goed uit omdat ze het bedrag dat ze tijdens haar zwangerschapsverlof zou krijgen nu ook een stuk lager is. Nadat haar baby geboren was kreeg ze een contract van minder dan 3 uur per week. Dit waren de enige uren die nog over waren. Zo verdient ze veel minder dan eerst. Ze werkt nu wel wanneer er andere collega’s afwezig zijn maar dit weet ze pas op het laatste moment wat totaal niet handig is wanneer je net een baby hebt gekregen. [43]
Jannette Navarro
Jannette Navarro is een barista bij Starbucks. Ze werkt in San Diego en heeft een door algoritmen geproduceerd rooster. Volgens haar rooster moest ze soms ’s avonds om 23.00 beginnen en de volgende dag weer om 4:00 aanwezig zijn. De volgende dag moest ze weer om 5:00 aanwezig zijn. Haar rooster kreeg ze bijna nooit meer dan 3 dagen van tevoren waardoor het moeilijk werd om kinderopvang te regelen. En ander gevolg was dat ze moest stoppen met haar opleiding bedrijfskunde. De software is dus duidelijk ontwikkeld om niet rekening te houden met de zorgtaken van vrouwen. [44]
Janica Alvarez
Janica Alvarez wilde in 2013 fondsen werven voor haar Tech start-up bedrijf: Naya Health Inc. Het kostte haar veel moeite om investeerders te overtuigen. Toen de investeerders het product googelde kwamen ze op een pornosite terecht. Ze begonnen grapjes te maken en namen Janica niet serieus. Ze wilde haar product niet aan raken, ze vonden het ‘walgelijk’. Het product waar Janica fondsen voor wilde werven was een borstkolf. [45]
Hillary Clinton
Hillary Clinton is een redelijk bekend persoon, vooral onder de Amerikanen. Ze is een Amerikaanse politici die in 2016 verkiezing stond tot president. Uiteindelijk is Donald Trump verkozen tot president. Hieraan vooraf gebeurde wel enkele dingen waar Clinton last van had maar Trump niet. Men vond dat Clinton veel te veel sprak over ‘gender’, ‘vrouwenrechten’ en ‘abortus’ terwijl er uit data bleek dat ze deze woorden maar enkele keren had laten vallen en ze woorden zoals ‘banen’, ‘onderwijs’ en ‘arbeiders’ juist het meeste noemde. Ze werd verweten dat ze deze onderwerpen negeerde en dus hadden de mensen een stereotype over Clinton dat ze alleen maar over gender gerelateerde onderwerpen sprak. [46] Maar dat is niet het enige waar Clinton mee werd geconfronteerd. In 2016 toen Clinton en Trump meededen aan een televisiedebat onderbrak Trump haar 51 keer. Andersom onderbrak ze Trump maar 14 keer. Maar dat niet alleen, de gespreksleider onderbrak Clinton ook vaker dan Trump. De gespreksleider had ook meer twijfels over `Clinton uitspraken terwijl ze algemeen als de eerlijkste werd gezien. [47]
Anoniem
Een parlementsvoorzitter in het zuiden van de Sahara had bij een van zijn vrouwelijke collega’s aangedrongen op seks. De vrouwelijke collega had hem afgewezen en als gevolg hiervan had de parlementsvoorzitter haar geen enkele keer het woord gegeven tijdens een vergadering. Dat niet alleen de mannen kregen altijd als eerste het woord. [48]
Julia Gillard
Australische premier Julia Gillard kreeg van 2010 tot 2014 twee keer zoveel hate-mail als haar rivaal Kevin Rudd. Een collega van haar werd in vier dagen tijd wel ruim 500 keer met verkrachting bedreigd. Een andere collega had informatie gekregen over haar zoon, zijn leeftijd, waar die woont, naar welke school die gaat en meer. Er werd gedreigd dat ze hem zouden ontvoeren. Geen fijne plek dus om te werken. In de politiek (als vrouw dan) [49]
Fawzia Koofi
Fawzia Koofi is een Afghaanse afgevaardigde die meedeed aan de parlementsverkiezing van 2010. Bijna alle vrouwelijke kandidaten kregen dreigende telefoontjes en sommige zoals Fawzia moesten dag en nacht bewaakt worden. Ze vertelde in een interview dat ze elke dag vreest voor haar leven. Een jaar later vond er een bomaanslag plaats die een vrouwelijke collega van haar om het leven bracht. Dit was de tweede dodelijke aanslag binnen twee maanden op een vrouwelijke politici. [50]
Kamala Harris
Kamala Harris is een Amerikaanse senator die in juni 2017 een paar stevige vragen stelde aan minister van Justitie Jeff Sessions. Hij gaf haar elke keer ontwijkende antwoorden. Na vele onduidelijke antwoorden was ze er klaar mee en eiste ze een duidelijk antwoord. Als gevolg werd ze onderbroken door senator John McCain vanwege haar manier van vragen stellen. Haar collega Rob Wyden stelde op dezelfde manier vragen als Kamala maar hij werd niet op de vingers getikt. [51] Achteraf werd Kamala als enige als een ‘hysterica’ neergezet. [52]
Anoniem
Een vrouwelijke parlementariër kreeg seksueel getinte opmerkingen van een mannelijke collega waar ze niet van gediend was. Ze wilde er iets aan doen en dus ging ze naar de Kamervoorzitter om een punt van orde in te dienen. Deze werd alleen afgewezen omdat de Kamervoorzitter haar vertelde dat het buiten zijn bevoegdheid ligt hoe een ander kamerlid over haar denkt. [53]
Anne McClain
Anne McClain is een astronaute die in 2019 deel zou zijn van de eerste volledige vrouwelijke ruimtewandeling. Ze zou gaan met haar collega Christina Koch maar uiteindelijk gin Anne niet mee en werd ze vervangen door Nick Hague. De rede hiervoor was dat er niet genoeg ruimtepakken aanwezig waren die geschikt waren voor beide vrouwen. Na een paar testen kwam Anne erachter dat het pak dat ze had haar niet goed paste en ze een ander pak nodig had, alleen was dit pak al in gebruik door haar collega Christina en er was er niet nog een. Er was maar 1 pak die de vrouw paste. In plaats dat ze een nieuw pak maakte die Anne paste werd ze vervangen. [54]
Liana Engibarjan
Liana is binnenvaartschipper en heeft voor haar werk verschillende werkkleding: broeken, over-alls, schoenen, truien, helmen, reddingsvest. Al deze kledingstukken passen haar niet goed. Een reddingsvest hoort bijvoorbeeld strak om je buik te zitten wat bij haar niet gebeurt. Haar schoenen zijn te groot en te zwaar, haar helm is te groot en haar over-alls zijn te ruim. Eerst dacht ze dat het aan haar lag en haar lichaam maar ondertussen kent ze meerdere vrouwen met dit probleem. Het is erg gevaarlijk omdat ze een keer heeft meegemaakt dat haat te lange mouwen klem kwam te zitten in een touw dat straktrok waardoor ze heel haar over-all uit moest doen omdat ze er anders niet aan kon ontsnappen. Er bestaat geen werkkleding die ze normaal past. [7]
Jackie Smithies
In 1999 werkte Jackie Smithies als politieagent in Engeland. Voor haar werk moest ze een kogelvrij beschermingsvest dragen. Dit vest zat zo oncomfortabel dat ze een borstverkleining heeft genomen. Ook al was dit een persoonlijke keuze moest ze het wel doen als ze haar baan wilde behouden omdat ze zonder de borstverkleining niet goed haar werk kon uitvoeren. [42]
Dagelijks leven
Zeynep Tufekci
Zeynep Tufekci is een onderzoeker die werkt bij de Universiteit van North Carolina. In 2013 was ze aan het werk in Turkije in het Gezi Park. Het was 9 juni en Zeynep wilde opnamen maken van het traangas dat daar gebruikt werkt. Er waren ouders en kinderen en dus wilde ze het vastleggen omdat er door functionarissen vaak beweerd werd dat traangas alleen bij gewelddadige demonstranten werd gebruikt. Helaas mislukte dit omdat haar Google Nexus te groot bleek te zijn. Ze pakte haar telefoon erbij terwijl ze overal pijn had door het traangas. Ze kon geen foto maken met een hand wat ze haar mannelijke collega’s vaak had zien doen. Haar handen waren te klein, of juist de telefoon te groot? Een goede telefoon is voor een mannenhand ontworpen. Alle foto’s die ze had kunnen maken waren onbruikbaar. [55]
Rebekah Page-Gourley
Rebekah Page-Gourley, een advocaat uit Detroit, had een nieuwe auto gekocht in 2012. Een Ford Focus en ze was er helemaal blij mee. Iets waar ze niet blij mee was, was het stem-besturingssysteem. Dit systeem deed het niet als ze bijvoorbeeld iemand wilde bellen. Wanneer haar man vanuit de passagiersstoel probeerde lukte het hem wel. Of wanneer ze met een lage stem praten deed het systeem het ook. [56]
Elizabeth Rodriguez
Elizabeth Rodriguez is een 25-jarige vrouw die in Mexico City woont. Toen ze op een dag met het openbaar vervoer naar haar werk ging kwam er een man dicht op haar staan. Hij wilde niet aan de kant, zelfs toen ze de bus wilde verlaten stond hij zo dicht op haar dat ze niet kon bewegen. Ze neemt nu nooit meer deze bus, ook al is ze te laat. In Mexico City zijn 9 op de 10 vrouwen seksueel geïntimideerd in het openbaar vervoer, dus ook al neemt ze een andere bus is de kans dat dit nog een keer gebeurt erg groot. [57]
Nathalie Gordon
Nathalie Gordon ging op een dag met de bus naar haar werk. In de bus kwam een man naast haar zitten die vroeg waar de bus heen ging. Ze vertelde hem waar de bus heen zou gaan en vervolgens vroeg jij waar Nathalie heen ging. Ze gaf hem beleefd antwoord en vertelde hem dat ze naar haar werk ging. Vervolgens vroeg hij of ze een drankje met hem wilde doen waarop Nathalie nee zei. Op dit punt wordt ze een beetje bang en wil ze haar oortjes weer in doen wanneer hij haar hand pakt en tegenhoudt. Hij zegt tegen haar niet onbeleefd te zijn en Nathalie zegt sorry niet wetend wat te doen. Ze wil hem niet boos maken. Wanneer ze uit het raam kijkt ziet ze in haar ooghoek dat hij met z’n hand bij z’n kruis zit en zichzelf aan het bevredigen is. Nathalie gaat snel naar de buschauffeur en vertelt hem wat de man doet. De buschauffeur vraagt Natalie wat hij hieraan kan doen. Nathalie zegt snel om hem uit de bus te zetten of de politie te bellen. De buschauffeur vertelt haar vervolgens: ‘Je bent een knap meisje, wat verwacht je dan?’ [58]
Medhavi Nath
Medhavi Nath woont in Delhi en nam de bus rond 21:00 uur. Een man die achter haar stond raakte haar op een ongepaste manier aan. Ze werd boos en greep hem bij de kraag en liet de buschauffeur de bus stilzetten. Maar in plaats van dat ze geholpen werd moest ze zelf de bus uitstappen en het zelf maar uitzoeken omdat anders de andere passagiers te laat zouden komen. [59]
Sarah Heyward
Sarah Heyward, vroeger raadslid van Londen, ontwijkt altijd om tijdens spits in de metro te reizen. Toen ze 22 was werd ze betast in een superdrukke metro tijdens de spits. De angst dat ze wordt weggewuifd maakt dat ze geen aangifte doet hoe afschuwelijk het haar ook liet voelen. Ze wist dat als ze aangifte zou doen er zou worden gezegd dat het gewoon een drukke metro was. [60]
Dana T.
Dana T. nam het vliegtuig van de VS naar Duitsland voor haar nieuwe baan. Ze was erg enthousiast maar vanwege de lange vlucht viel ze halverwege in slaap. Toen ze na een tijdje wakker werd merkte ze dat een hand hard in haar borsten kneep. De hand was van de man die naast haar zat. Ze vertelde het personeel dat eerst probeerde haar terug in haar stoel probeerde te krijgen. Uiteindelijk kreeg ze een plek in business class. De bemanningen vond het erg wat er was gebeurd maar wisten niet goed wat ze moesten doen. Toen ze eenmaal waren geland verliet de man het vliegtuig zonder enkele problemen of gevolgen voor z’n acties. [61]
Chloe King
Chloe King was tijdens haar lange vlucht in slaap gevallen. Ze zat bij het raam met een man naast haar en een andere vrouw bij het gangpad. Chloe werd net wakker voordat ze ging landen. Toen ze wakker was vroeg een stewardess of ze even mee wilde komen naar achter in het vliegtuig. Daar werd haar verteld dat de man naast haar aan het masturberen was tijdens de tijd dat ze aan het slapen was. Later hoorde ze dat de andere vrouw vroeg verplaats te worden maar dat de bemanning weigerde haar een andere stoel te geven. Ze moest dus blijven zitten, en ze hadden Chloe tijdens het incident niet wakker gemaakt om haar naar een veiligere plek te brengen. [62]
Anne Frijns
Anne Frijns is een pianiste met een passie voor klassieke muziekstukken. Helaas zijn er bepaalde muziekstukken die ze niet officieel kan spelen door dat er grepen in zitten die ze niet kan maken. Haar handen zijn te klein om sommige octaven juist te bespelen. Hierdoor moet ze vaak een soort sprongetje maken om het octaaf te halen waardoor het anders klinkt. Hierdoor kan ze niet zoals haar mannelijke collega’s bepaalde stukken correct spelen. [7]